Inkomenszekerheid

Utrechters kunnen rondkomen, meedoen en zijn schulden(zorg)vrij.

Beleidskader

Deze doelstelling komt voort uit onderstaande beleidsdocumenten:

Effectindicatoren

We gebruiken de volgende indicatoren om te meten waar we staan. Toelichting op de indicatoren kunt u terugvinden in de webversie van de programmabegroting 2026 .

Activiteiten

Om onze doelstelling te bereiken, gaan wij het volgende doen:

Nieuwe activiteiten in het begrotingsjaar

• Schuldienstverlening voor kwetsbare Utrechters met complexe problemen in eigen beheer uitvoeren (gereed in Q1 2026). 
• We lopen vooruit op het wettelijk bufferbudget met de uitvoering van Bestaansbalans, waarmee parttime werken voor bijstandgerechtigden wordt vereenvoudigd.

Activiteiten die we niet meer doen

• We wijken niet meer af van de Participatiewet met betrekking tot de inkomstenvrijlating voor jongeren tot 27 jaar omdat deze Utrechtse werkwijze is overgenomen in de wet.

Activiteiten die we blijven doen en/of anders gaan doen

• Inzetten op beter bereik van onze verschillende regelingen.
• We geven een impuls voor kinderen voor meedoen aan sport en cultuur.
• We werken stresssensitief.
• We bieden van inkomensondersteuning in het kader van de Participatiewet, IOAW, IOAZ en BBZ.
• We bieden de U-pas aan.
• We voeren de minimaregelingen uit.
• We bieden schuldhulpverlening aan en zetten daarbij in op het versterken van financiële begeleiding en nazorg.
• We blijven lobbyen voor een hoger sociaal minimum, meer mogelijkheden voor proactieve dienstverlening en het overhevelen van de studietoeslag naar DUO.
• We zetten in op vroegsignalering van schulden.
• Inzetten op vereenvoudiging van onze dienstverlening.

Financiën Inkomenszekerheid

Binnen deze doelstelling zijn er geen reservemutaties die dienen te worden toegelicht.

Beïnvloedbaarheid

De grafiek hieronder laat zien welk percentage van de lasten van deze doelstelling beïnvloedbaar is.

Elke Utrechter die daar recht op heeft krijgt inkomensondersteuning volgens de Participatiewet, dit is landelijke regelgeving. Het is vrijwel onmogelijk om deze uitgaven te verminderen, vanwege de beperkte beleidsvrijheid die gemeenten hierin hebben. Ook de beïnvloedbaarheid van de personele inzet is zeer beperkt; minder personeel leidt tot hogere werkvoorraden en langere doorlooptijden. De uitgaven voor bijstand hangen sterk samen met de doelstelling ‘werken of participeren naar vermogen’ en de keuzes die daarin gemaakt worden.

De schuldenaanpak hangt nauw samen met de uitvoering van de wet gemeentelijke schuldhulpverlening, waardoor ook hier de beïnvloedbaarheid beperkt is.

Het wel beïnvloedbare gedeelte betreft de instrumenten die geen wettelijke verplichting zijn. Binnen het minimabeleid is de U-pas het belangrijkste voorbeeld.

Het stoppen of verminderen van een activiteit binnen deze doelstelling is direct voelbaar bij de inwoners die er nu gebruik van maken.